ASLI ve T.İ.’den İNCİLER

ASLI: ne haber, bu kim yahu?
T.İ: selam, kimi soruyosun aslıcım
ASLI: selam ne haber, kediyi
T.İ: :))) idolüm o benim, idealim, olmak istediğim yer, huzur bu mudur, budur
ASLI: :)))) Peeeh, hayat bu mudur? şu an için budur.
T.İ: keyfi yerinde yaymış kebap yapıyor; ilerde bir gün inşallah
aklıma hep okuduğum 1 hikaye geliyor, belki sen de duymuşsundur
1 ara internette okumuştum: genç ve hırslı 1 yuppie bir sahil köyüne yolu düşer
son model arabasıyle ve laptopuyla köyün kahvesine girer deniz kıyısında
hamakta uyuyan bir balıkçıyı görür
duymuş muydun? anlatayım mı
ASLI: Evet, eeeeveeeeet … huuuhuuuuuuuuuuuuuuuu
T.İ: ok anlatıyorum
cep teliyle borsadaki müşterilerle konuşurken adamın şama kadar orda uyuması dikkatini çeker. yuppienin arabası bozulmuştur ve o gün orda konaklaması gerekmektedir. köyün kahvenin üzerindeki tek pansiyonuna yerleşir ve adamı izlemeye başlar. hamakta uyuyan balıkçı birazdan yerinden kalkar, kayığına biner, ağlarını temizler ve denize açılır. 3 saat sonra geldiğinde elindeki sepetin içinde 20ye yakın balık vardır ve adam onu olduğu gibi pansiyona verir, parasını alır, o parayla kendine şarap ve evine yiyecek alır,
yiyeceklerini oraya gelen oğluna verir ve hamağına tekrar yatar, şarabını şişeden içer, yuppie adama tiksinerek bakar, sefilliğine dayanamaz
ve adama doğru yaklaşarak selam verir, masasına davet eder, mesleğini söyler, balıkçıdan kendini tanıtmasını ister
T.İ: adam 3 çocuklu 1 balıkçıdır hayatını balıkçılıktan sağlamaktadır, hergün aşağı yukarı 20-30 arasında balık yakalar ve geçimini sağlamaktadır. yuppie adama aklını kullanırsa zengin olabileceğini ve bu sefil hayattan kurtarabaileceğini söyler, balıkçı şaşırır nasıl? Der, yuppie hemen laptopunu çıkarır, exceli açar ve başlar hesap yapmaya: 3 saatte 30 balık yakalayabilirsen, sabah saat 7de denize açılırsan ve 7 saat çalışırsan, 100 tane balık tutabilirsin, bunun 20sini burdaki pansiyona verirsin, kalan balığı restoranlara, civardaki lokantalara verirsin demiş. Eee? demiş balıkçı, daha sonra kendine 1 tane balıkçı daha kiralarsın, ona da komisyon verirsin 12 saat çalıştırısın kayığı demiş. Eee? Demiş; kazandığın şu kadar parayla şu kadara tekne alırsın
ASLI: eee
T.İ: tekneyle uzaklara açılırsın, bilmem kaç mil daha gidip tonlarca balık yakalarsın, onları şehre gidip şu şu yöntemlerle pazarlarsın, ordan aldığın parayla 1 buzhanesi olan kamyon alırsın ve yakın bölgelere de pazarlamaya başlarsın. balıkçı da ee sonra naparım? Demiş. yuppie de delirdin mi 3 tane çocuğun var, ayda şu an 50 kazanıyorsan ben sana 500000 kazanabileceğin bir fikir veriyorum demiş. iyi tamam da demiş balıkçı o kadar kazanacağım da ben 50 yaşındayım, napacam o parayı demiş. yuppie de bu sefil adama iğrenerek bakmış, adam gibi 1 hayatın olur, yaşlılığında elinde büyük bir servetin olur ve bir sahil kasabasında keyfini çatıp içkini yudumlarsın, gelecek kaygın kalmaz demiş. balıkçı da adama dönmüş; peki sen benim şu anda anlattığın şeyden farklı bir şey mi yaptığımı sanıyorsun demiş
T.İ: 50 yaşındayım, bir sahil kasabasındayım, hamaktayım ve şarabımı yudumluyorum demiş
T.İ: hikaye de burda bitmiiişşşşş
ASLI: e doğru demiş. harika bir hikaye. kim sefil acaba?
T.İ: aynı şey ne zaman dank etti kafama biliyor musun? arkadaşlarla konuşuyoduk; hepimizin hayalinde emekli olunca bir tatil kasabasında, denize nazır küçük bir evde, bahçesi olan yaşamak var. sebze yetiştirmek, denize girmek, verandasıda hamakta uyuklamak var: emekli olunca ama
T.İ:oysaki istediğimiz zaman bu kadar huzurlu ve az para gerektiren bir yaşam seçebiliriz
ASLI: doğru
T.İ: ben o yüzden ideallerini durmaksızın peşinden gidebilen insanlara çok imreniyorum. büyük şehirde çoğumuz yaşlanmak istemiyoruz. hayalimiz genelde aynı, küçük ve sevimli 1 kasaba, huzurlu ve organik 1 hayat,
ASLI: evet
T.İ: sağlıklı bünye ve mutlu 1 aile, oysa aslında bu o kadar da basit ki; sadece karar vermek ve veren insan da çok; ben bayılıyorum bu tür insanlara
T.İ: az evvel Hilton izmirin satış yöneticisiyle telefonda görüştüm, 15 gündür izindeymiş, olymposa gitmiş. ben de bayılıyorum oraya henüz gidemedim ama. 3 tane kuzenin açıp işlettiği 1 pansiyonu öve öve bitiremedi.
T.İ:şimdi bakıcam netten oraya. tatile gelmişler, bayılmışlar oraya, o evi satın almışlar, pansiyon yapmışlar, hem yaşıyorlar hem de para kazanıyorlar
ASLI: oh ya, işte bu
T.İ: olympos lodge diye de butik otel var orda onun hikayesini de okumuştum hürriyette
ASLI: işte bu
T.İ: karı koca, biri reklamcı biri de pazarlamacıymış, İstanbullu; tatile gelmişler, orayı görmüşler bayılmışlar, İstanbuldaki herşeylerini satıp orayı almışlar ve butik otel yapmışlar; gir de sitelerine bir gör yarattıkları güzelliği; işte ben de bu kadar kararlı ve korkusuz olmayı isterdim, şu an 32 yaşındayım, daha ne kadar kaldı ki ömrün yarısına geldim diyorum, 18den öncesini de hayatı henüz o yaşlarda anlamadığımı düşünerek saymıyorum. o yüzden bu yaşımdan sonrayı farklı ideallerime kavuşarak yaşamayı diliyorum.
T.İ: çok filozof gördüm kendimi :))))
ASLI: evet ama haklısın, bir şeyler yapmazsak ömür böyle geçecek
T.İ: evet ben de ondan korkuyorum işte, ömür dediğin nedir ki; bir atımlık nefes! vayy beeee , neler yazıyorum bugün ben?
ASLI: sen tam yazacak günündeymişsin ha
T.İ: bak bu yazışmayı asabilirim bloguma eğer müsade edersen. ilginçlik olur blog camiasında… ASLI ve T.İ.’den İNCİLER BAŞLIĞIYLA
ASLI: olur, pek sesimi çıkaramamışım zaten :))))
T.İ: bi de salakça yazışıp da birbirimizi bilem anlayamadıklarımız var .haha haa haaa. sen de onlardan birini koyarsın
ASLI: saklamadım tabii onları
T.İ: ama onlar bir blog şaheseri olabilirdi
ASLI: valla