Çarşamba, Şubat 01, 2006

İşte ben böyle bir hal içindeyim...

Şimdi ben yakında evleniyorum ya; tuhaf duygular içindeyim. Daha önce hiç evlenmedim bilmiyorum, hissettiklerim doğal mı? İşin raconu mu bunu gerektiriyor? Bir tuhaf hallerdeyim ben. Hafif tırsak durumdayım. Allahım, ben gerçekten evleniyorum. Büyükannem, (anneannemin annesi oluyordu rahmetli) “kocanın koca koca donları vardır evladım” derdi; çocukken baya bi gözüm korkmuştu. Nasıl yani kocam olacak adam şişman mı, kocaman poposu mu vardı da donu kocaman olacaktı gibi anlamazdım lafındaki tuzağı. Şimdi çözmeye mi başladım? Tuhaf açıkçası; hele bir de babam sen artık nişanlı bir bayansın, eskisi gibi öyle kafana esip istediğini yapamazsın tarzındaki garip yaklaşımlarıyla; boğazıma ilmik ilmik boğumlar atıyor. Sahi evliler, size soruyorum evlilik öncesi sizde de benzer gerilimler başladı mı?

Bekarken hayatta önemsemediğiniz şeyler, ciddi bir beraberlik olunca nedense çok önemli bir etkinlik haline geliyor. Senin taraf, benim taraf, garip bir adalet anlayışı geliyor. Eminim pek çoğumuz bekarken aile bağlarının önemine radikal bakmazken nedense iş ciddiye bindiğinde herkes kendi tarafına hürmet, ilgi, alaka, şevkat gibi konuları pek bir ciddiye almaya başlıyor. Anneler, babalar, kardeşler ve bizler nedense kendini karşı tarafa saydırtmak ve önem verdirmek için birbirleriyle yarışıyor. Bazen biz çiftler de bu saydırtma yarışına içinde bulunulan darboğaz sebebiyle inatla devam ettiriyoruz. Sanki dünyanın sonu gelir o konu olmazsa. İlla ki bir taraf baskın olacak, illa ki “ohh işte yaptırttık istediğimizi onlara” diye gurur yapılacak. Arada da bizler; yani kurbanlıklar.

Haliyle geriyor bu konular. Şimdi bay Darcy’m okursa bunu, tezeği avuçla yediğimin resmidir ama ne yapayım, bu aralar bir tuhafım. Bugüne kadar hayatımın her zerresinde kendi kararlarımı kendim verip, yaptığım işlerin iyi veya kötü arkasında durdum, ancak iş yeni bir hayata beraberce adım atmak olunca; bu yeni hayatına kimseyi müdahale ettirmek istemiyorsun. Buna kendi ailen dahil. Herkes geri planda eskiden yaptıkları gibi dursun, sen sevdiğin insanla ikili olarak devam edeceğin yeni hayata sadece ama sadece ikili olarak karar al, başını derde sok, feraha kavuş, batağa bat, bataktan çık ama ne yaparsan yap ikili olarak yap.

Haliyle ailelerden tuhaf müdahaleler geliyor çiftlere, herkes karışmak, ilgilenmek, fikir beyan ettirmek ve istediğini yaptırtmak istiyor ve genellikle bu tür şeyler “yardım önerisi” adı altında geliyor ve sonra “yine de siz bilirsiniz, bizim görevimiz sadece büyük olarak size yol göstermek” şeklinde klasik uyarılara dönüşüyor. Tabi bu lafların gerçek türkçe meali şu: “siz daha acemisiniz, yaşınız küçük, ne bilirsiniz ev kurmanın zorluğunu, ne ustadan anlarsınız, ne perdeciden, ne temizliği becerebilirsiniz ne de ev yerleştirmeyi, biz biliriz herşeyin en iyisini, mobilya seçmeyi bilmezsiniz, kazık yersiniz...”

Yahu, ben yıllardır iş alemindeyim; bana göre gerçek kurtlar vadisinde. Ne satın almalar yapmışım çalıştığım şirket adına, ne ihalelere girmişim, ne brifingler vermişim ihale öncesi ajanslara, ne ülkemi aşağılayan gavurlarla yurtdışı toplantılarda yırtıp bi yerlerimi çata çat had bildirmişim; iki kıçı kırık mobilyacı ve marangozdan mı kazık yiyeceğim? Ülkenin nerelerine bi başıma arabayla gitmişim, bi perdeciyi mi bulamıyacağım? Üniversitede yıllarca dirsek çürütmüşüm, akademik doktora yapmışım, üniversitede öğrencilere kaç senedir ders verip bilim öğretmekteyim, bir tek evimi ve dolaplarımı mı yerleştiremeyeceğim?

Bırakın, yemezleer!

5 yorum:

ZeYNeP dedi ki...

Merhabalar,
İzmir desin ne güzel, bende İzmir deyim:)
Evlilik hazırlığındaki düşüncelerini cok iyi ifade etmişsin , ekleyecek pek bir şey kalmamıs, hayılısı olsun diyorum ve mutluluk diliyorum size, saglıkla inşallah,

Sevgilerimle
Figen

Adsız dedi ki...

İğneciğim,

Hissettiklerin gayet doğal.Heyecan giderek artacak da.

Evlilik şiddetle tavsiye ettiğim bir şey,ama bay x i iyi tanıdığına eminsen.

Zira by x evliliğin ilk yılı karşına çok değişmiş olarak çıkacak çünkü aynı evi evli olarak paylaşmak çok farklı bir şey.

Bay x in bay x olduğunu asla unutma ve ayakların üzerinde durmaya devam et.

Evliliğinden emin olunca çocuk yap.

Evliliğin ilk yılının bol tartışmalı geçeceğini unutma,sakin ol,çünkü herkes o ilk sene rollerini giyiyor üzerine.

By x e ilgi gösterdiğin sürece eski heyecan yaşıyor,unutma

Evlilik zor zanaat ,iş hayatına benzemiyor.Bunu hiç unutma.

Aileleri kırmadan ,sizin işlerinize çok karıştırma,uzak olmak daha da iyisi.

Herşey karşılıklı sevgi ve saygıdan geçiyor,harika bir düğünle evlen ve inşallah hep mutlu ol.

Evlilik çok keyifli. 6 senelik evli,ve evli bir çok arkadaşı olan biri olarak tavsiyelerim bunlardır.

Bu heyecanın tadını çıkar.

Adsız dedi ki...

İlişkimin aynı dönemlerinde aynı korkular içindeyim daha iyi anlatamazdın.
Ben şimdi bir sabah hemen evlenim diye uyanıyorum.Bir ertesi sabah evlenmem asla yok bana göre değil diye.
Off ne zor işlermiş bunlar. Herkes bunları yaşamış mıdır?
Ben böyle çok mutluyum herkes kendi evinde kendi düzeninde
8 senedir yalnız yaşıyorum karışan görüşen yok. Sevgilim de 15 senedir yalnız yaşıyor. Bizim durum vahim.Aynı evin içinde kan çıkar kesin.
Bak yarama parmak bastın.Şimdi işim yoksa parmağımdaki tek taşa dal düşün...

Toplu İğne dedi ki...

Figencim güzel temennilerin için çok teşekkür ederim, umarım Julia roberts'ın kaçak gelin filminin türkiye versiyonunu çekmek zorunda kalmam :)
biycecim, çok haklısın,önerilerin inan çok işime yarayacak ama hakikatten dediğin gibi, fil hafızalı olup çıkıyor insan; abuk sabuk şeyleri tutuyor bu bünyede, eminim ilerde de aleyhte delil olarak kullanılmaktadır bunlar :)
ah aslıcım ah, içimi karattınız valla hepiniz. şimdi bay x bu commentleri de okursa, kakılmıştan beter eder beni:) . Çocuk da istiyoduk da biz! heh heee. ama haklısın hele de aileleri uzak tutmak konusunda.
zeyacım,biliyomusun ben de yüzüklerin efendisi olmuş durumdayım bu aralar. kıymetlimiiiss diyerek bakıyorum yüzüğüme derin derin. gerçi 32 yaşında ilk kez takmanın getirdiği bir sonradan görmelik olabilir bu ama yine de korkuyorum.tuhaf bir ikilem

Ben'ce dedi ki...

Sevgili Toplu İğne'ciğim duyguların çok normal aynı şeyleri bende yaşamıştım hatta evlenmemize yakın daha da gerilmiştik...Ailelere gelince,aynı numarayı hepsi çekiyor, benimkiler ".......olursa daha iyi olur ama gene de siz bilirsiniz tabi biz hiç karşımayız" gibi bir yöntem izlemişlerdi, delirmek üzereydim...artık öyle bir noktaya gelmiştim ki ne söylense itiraz ediyordum... mesela kına gecesi istememiştim kayınvalidem de annem de çok istemelerine rağmen, ama seneler sonra çok pişman oldum laf aramızda...tabi bu arada sevgili nişanlımla da birbirimize canım diyince canın çıksın deme noktasına gelmek üzereydik ki büyük gün gelip çattı ve evlendik!!!
Bir de derler ki evliliğin ilk ayları cicim aylarıdır çok güzel geçer,bence yalan!!!Biz balayından döndükten bir hafta sonra ayrılalım biz, yok bu iş olmıycak dediğimi hatırlıyorum...Çünkü ben de senin gibi tek çocuğum ve herşeye tek başına hükmederken bir anda hayatına bir ortak girmesi kolay kabul edilemiyor,üstelik biz evlenmeden önce 5 sene çıkmıştık, ama evlilik başka...İnsanın hayatına birilerini sokması gerçekten başta zor ama alıştıktan sonra (bu bizim için 6.aydan sonra oldu) da onsuz olmuyor...
5 senelik evli birisi olarak sana en büyük tavsiyem ne yaparsan yap bu sürecin keyfini çıkartmaya bak...Öptüm canım,
sevgiler.